Danny Bonte

Art Rock Show – Quiet Euphoria (Week 24)

Amoeba Split is een Spaanse band die progressieve rock mixt, met speciale aandacht voor de Canterbury scene, jazz en klassieke muziek. In 2010 verscheen hun eerste album, “Dance of the Goodbyes”, genomineerd door Progawards als “Beste prog debuutalbum van 2010”.

Peter Thelen van Exposé Online : “This is a band that certainly can’t be accused of flooding the market with product — after their debut album, Dance of the Goodbyes (2010) and the follow-up Second Split (2016), I was beginning to wonder if the band was still a going concern. In fact, they have even managed to add a couple new members for Quiet Euphoria, making them now an octet.

If the earlier albums pushed all of the right buttons for you, then one has nothing to worry about, this one is definitely in the same league, with many of the same 60s-70s Euro/Brit jazz-rock references that made their earlier albums so compelling; one can easily hear the strong hints of Supersister, Soft Machine, and Nucleus in their sound and approach, a creative powerhouse of Canterbury styled sounds if there ever was one, spread out across six tracks of varying length — succinct eough to fit on two sides of a long player.… Read more...

Rock On! Wednesday, June 14, 2023 – Tangerine Dream, Edgar Froese, Brian Eno, Klaus Schulze, Cluster & Vangelis

Psychedelic, heavy, prog and more innovating sounds spanning the late 60s and the early 70s – Wednesday January 25th. Dan’s pick of the week: Tangerine Dream (Phaedra), Edgar Froese (Epsilon in Malaysian Pale), Brian Eno (Another Green World), Cluster & Eno (Cluster& Eno), Klaus Schulze (Timewind) & Vangelis (Spiral).

Tangerine Dream is zonder twijfel een van de meest invloedrijke elektronische groepen aller tijden. Hun muziek heeft een grote invloed gehad op ambient, new age, techno, trance en progressieve rock, maar ook op de moderne compositie van filmmuziek. Opgericht als een psychedelische rockgroep in 1967 door Edgar Froese, werd de groep aanvankelijk geassocieerd met de Krautrock scene door vroege abstracte albums abstracte albums zoals Electronic Meditation en Zeit.

Psychedelicsight.com review: “Tangerine Dream veteran Peter Baumann says the German group’s groundbreaker “Phaedra” was a result of “happy accidents” — not hallucinogenics.… Read more...

Art Rock Show – One Man’s Grief (Week 23)

Daniel Kriffel en Dominique Király komen uit Boedapest en noemen de gebruikelijke invloeden als Steven Wilson, Mariusz Duda en Ólafur Arnalds. Je kunt vage hints van deze muzikanten horen in het geluid van Deposed King, maar het is zeker een geluid dat ze zelf hebben gesmeed. Hun gepolijste, low key muziek doet me denken aan veel van de progressieve rock en post-rock acts die recentelijk uit Oost-Europa en vooral Polen zijn gekomen.

Progradar review: “With intelligent and thought provoking music and a calming aura deep at its core, the album is nine tracks long and brief opener First Light sets the scene of things to come, thoughtful and wistful in tone and delivery, this delicate instrumental focuses your mind immediately. There’s a segue into the chiming guitars of Caves, a piece of music that, while thoughtful in nature, has a more urgent and intense feel than the previous track.… Read more...

Art Rock Show – 1979-1982 (Week 22)

Strange Pop is Michal Dziadosz, componist, zanger en multi-instrumentalist van de groep Iluzion; het is zijn 2e solo album met grote namen Michal Wojtas, Ryszard Kramarski en Maciej Sochon. De band laat een jaren zeventig vintage progressieve rock sound horen (Pink Floyd, Tangerine Dream, Lunatic Soul).

Prog Archives review: “Last Time hovering intro of a Pink Floyd, latent air with slide guitar and organ; a vintage title yes, with old reminiscences and a modern sound to avoid repetition; Amarok’s Michal solo is worth its weight; melodic, hovering with this wave noise at the end. ‘Friend’ rock title well struck, the nervous riff plunges on a catchy air with clapping of hands; raw piece that seems to come out of decades of yesteryear where Daniel’s guitar solo gives all the sensitivity to the title, helped by the vintage organ; simple then captivating.… Read more...