Art Rock Show – Escape of the Phoenix (Week 15)

Om maar met de deur in huis te vallen: de Zweedse progressieve metalband Evergrey bestaat al een kwart eeuw. Begin dit jaar kwam het twaalfde album ‘Escape Of The Phoenix’ van de band uit.

Mark Van Mullem van Luminous Dash: “Geschreven en opgenomen tijdens de schijnbaar eeuwig durende covid-19 pandemie, klinkt het album iets zwaarder dan diens voorganger The Atlantic, met compactere songs ook. Alle composities zijn van de hand van zanger-gitarist Tom S. Englund en drummer Jonas Ekdahl. Englunds teksten zijn een stuk persoonlijker dan op de vorige drie platen. Hij hoefde deze keer natuurlijk geen rekening te houden met het afgesproken concept, wat bij de trilogie wél het geval was. Veel meer op zich staande songs dus. Dat resulteerde in een (a)typische Evergrey-plaat, misschien een soort van best of, maar dan met nieuwe songs…

(…) De titeltrack knalt lekker, met ook hier alle Evergrey-ingrediënten aan boord.… Read more...

Art Rock Show – Magnified as Giants (Week 14)

We vallen in herhaling: ook deze week een rockband uit Noorwegen… Feit is dat er veel goede progmuziek uit dit prachtige land komt…

Maarten Goossensen van Prog Wereld: ”

Deze keer is het de beurt aan Ole Michael Bjørndal, Hij is de gitarist van de Noorse band OAK en hij speelde ook mee in de live band van Airbag en Bjorn Riis. Onder de naam ‘Caligonaut’ brengt hij zijn eerste soloalbum uit. Hij volgde bij Robert Fripp een cursus in zijn nieuwe manier van het stemmen van de gitaar en past deze ook toe op dit album. Verder wilde hij een album maken in de geest van King Crimson, Genesis, Pink Floyd en Rush met het moderne van Tool en Opeth. Nu noteert iedere symfo act dit wel in zijn begeleidend schrijven, maar bij dit album is mijn interesse meteen gewekt.… Read more...

Art Rock Show – Nordisk Krim (Week 13)

Sinds 2012 brengt de Noorse band Tusmørke met de regelmaat van een klok nieuwe albums uit. Dit jaar werd het een dubbelaar met wel heel speciaal thema…

Graham Thomas van The Progressive Aspect (TPA): “Although the band tackle some fairly macabre subject matter, treating it with a respectful reverence and sense of drama, they also have an absurdist streak which surfaces from time to time, keeping the atmosphere from getting too serious. The musical palette is an odd mix of influences, including the spacey synth burbling and bass drive of Hawkwind, the psychedelia of Gong and Amon Duul II and the Gothic drama of Van der Graaf Generator. There’s also a quantity of folky Tull flute adding a lighter side. This audio concoction works remarkably well, and although all these influences are from the ’70s, that’s all the rage right now, what with Ring Van Moebius and Wobbler keeping the market in second hand Hammond organs afloat, and now Tusmørke can be added to that roster.… Read more...

Art Rock Show – The Leaf and the Wing (Week 12)

De Italiaanse band Raven Sad werd opgericht in 2005 en opereerde jarenlang als een project onder leiding van gitarist Samuele Santanna met gelegenheidsmuzikanten. Het nieuwe album is dit eenmansproject uitgegegroeid tot een reguliere vijfkoppige band. En het klinkt als nooit tevoren…

Hal C. F. Astell van Apocalypse Later: “I’m hearing more of an Anglo-American sound here, a cross between Marillion and Queensrÿche, with the Marillion most obvious in the instrumental sections and the Queensrÿche in the way Marconcini delivers his vocals. He doesn’t soar the way Geoff Tate used to but he’s often very similar in his lower register. But that’s just a starting point. There’s a folkiness throughout that’s easily found through a deceptive lightness and the ability of these songs to breathe. There’s a funky organ in City Lights and Desert Dark and it veers into jazz fusion midway through.… Read more...