Art Rock Show – Claustrophobia (Week 22)

Eyesberg is een Brits-Duits band die een soort retro- en neo-Prog speelt. De groep bestaat uit Malcolm Shuttleworth (zang), Norbert Podien (keyboards) en Georg Alfter (gitaar, basgitaar).

Jacco Stijkel van Prog Wereld: “Op deze plaat volgt Eyesberg Vincent van Gogh op de voet. Vooral dus de donkere kant: een ongeliefd kind, een vertroebelde kind- en tienertijd. Een door angst gedreven Van Gogh en uiteindelijk de krankzinnigheid en zelfmoord. Dat resulteert in fijne neoprog, redelijk uptempo, al wordt er ook wel eens gas teruggenomen. Wat ik erg goed vind is dat nergens de metalen kant wordt opgezocht, het is ‘pure’ neoprog. Ook staat alles in het teken van het liedje, of dat nou elf of drie minuten duurt. Natuurlijk ontbreken de zwevende toetsen en slepende gitaarsolo’s niet, maar alles staat in dienst van het nummer.… Read more...

Art Rock Show – Konom (Week 21)

Konom is een progressieve metal & rockband uit Manchester & Edinburgh (VK). De band heeft een voorgeschiedenis die tot tien jaar terug gaat. Dit debuutalbum klinkt dan ook bijzonder goed.

Prog Archives review: “Their self-titled album absolutely convinced me after the first listen. Because the difference to some other new bands is that “Konom” know exactly what they are doing. If I hadn’t known that this was their first album, I would have thought I was listening to an insanely well-rehearsed band that has surely released its fourth album. Everything sounds as if from one cast. This starts with the strong production, which gives each instrument enough space to unfold in it. It continues with the excellent songwriting, which can convince with a high variety within the four songs.… Read more...

Art Rock Show – Kingdom of Oblivion (Week 20)

De Noorse rockers van Motorpsycho zijn hier terug met een nieuwe plaat. Een album waar de invloeden van de hardrock nooit veraf zijn. Luke Peerdeman van Prog Wereld: “Een onverdund hardrockalbum is “Kingdom Of Oblivion” echter niet. De invloed van hardrock uit de jaren ‘60 en ‘70 is desondanks duidelijk merkbaar. Namen als Black Sabbath, Uriah Heep en Blue Cheer komen als associatie naar boven. Wat dit album verder authentiek laat aanvoelen, is de focus op  riffs, waardoor de muziek kernachtig en opzwepend klinkt: alsof de wereld aan de voeten van deze Noren ligt. Het creëert een ietwat rechtlijnig geluid dat niettemin een ongedwongenheid ten toon spreidt die gangbaar was in een tijd dat genres minder strak gedefinieerd waren. Het titelnummer toont dit het duidelijkst.… Read more...

Art Rock Show – Ghost Tapes #10 (Week 19)

De Ierse band God Is An Astronaut serveert al bijna twintig jaar heerlijke porties post-rock van een buitengewone kwaliteit. De verwachtingen voor het nieuwe album “Ghost Tapes #10” waren begrijpelijkerwijze dan ook hoog gespannen.

Jamie Giberti van Rock Sins: “There’s so many superb individual moments throughout the album its hard to pick out all of them, but the closing 90 seconds or so of In Flux is a dream for anyone who was a huge Red Sparowes fan (like this reviewer). In an album of incredibly high quality throughout, Fade is perhaps the pick of the bunch. Much more fast paced than the rest of this album, God Is An Astronaut show on Fade that they’re equally adept at sprinting through songs with Lloyd Hanney’s drumming again taking centre stage.… Read more...