Rock On! Wednesday, 11 November Quella Vecchia Locanda (I Giganti, Museo Rosenbach, Banco Del Mutuo Succorso, Il Balletto Di Bronzo)

Psychedelic, heavy, prog and more innovating sounds spanning the late 60s and the early 70s – Wednesday November 11th. Dan’s pick of the week: Quella Vecchia Locanda (Quella Vecchia Locanda), I Giganti (Terra In Bocca), Museo Rosenbach (Zarathustra), Metamorfosi (Inferno), Banco Del Mutuo Succorso (Banco Del Mutuo Succorso) & Il Balletto Di Bronzo (Ys).

In 1970, in Rome, ontstond de band Quella Vecchia Locanda. Zoals veel Italiaanse progressieve rockbands, werd Quella Vecchia Locanda na vier jaar ontbonden. Te zonder twee meesterwerkjes uit de Italiaanse prog voor ons na te laten.

Peter Van Haerenborgh van Prog Wereld: “Daar de bandleden een sterke klassieke achtergrond hebben, mag het niet verrassen dat Quella Vecchia Locanda gretig gebruik maakt van invloeden uit de klassieke muziek. Dit zorgt er dan ook voor dat ze wat meer bij de Britse bands als Genesis aanleunen dan enkele andere Italiaanse bands.

Op debuut “Quella Vecchia Locanda” brengt de band dan ook vooral typische Italiaanse toetsenprog. Dit met een sterkere klassieke insteek. Maar vooral ook met een erg breed instrumentarium. En juist dit laatste is een belangrijk kenmerk van de muziek van Quella Vecchia Locanda en zorgt er mede voor dat deze band niet zomaar een 13-in-een-dozijn band is, maar eerder zijn eigen unieke positie inneemt. Zo is er het nummer Un Vilaggio, Un’Illusione dat in eerste instantie lijkt op een typisch progrock nummertje van de jaren zeventig. Tot op het moment dat violist Donald Lax in actie schiet en ons verrast met enkele ‘gekke’ vioolstukjes die eigenlijk wel wat doen denken aan wat avantgardist John Cale vaak op ons loslaat. Het is dan ook vooral de viool van Lax die ervoor zorgt dat dit nummer naar een hoger niveau getild wordt. (…)

In tegenstelling tot opvolger “Il Tempo Della Gioia” klinkt deze “Quella Vecchia Locanda” nog wat ruw, wat ongepolijst. Maar dit komt zeer zeker de spontaniteit van de muziek ten goede. Een ruwe ongepolijste diamant is tenslotte vaak ook veel mooier dan een tot op de puntjes geslepen exemplaar. Zo ook voor dit album, dat ondanks de mindere bekendheid toch één van de absolute aanraders is voor iedereen die de Italiaanse prog uit de jaren zeventig een warm hart toedraagt.”

Wednesday, November 11th, 12:00 noon CET Brussels – 11 a.m. GMT London. Repeated: 16:00 & 20:00 hrs CET Brussels, 3 p.m. & 7 p.m. GMT London
Ends: 12 midnight CET Brussels, 11 p.m. GMT London.